Tyle razy mówią nam jak ważne jest mieć obok siebie kochających ludzi, że tak naprawdę tylko to się w życiu liczy, a nie majątek czy dobra pozycja społeczna. Tyle gadania ze wszystkich stron, a ludzie nadal tego nie rozumieją.
Martwią się kredytami, natłokiem obowiązków w pracy, słabą pensją, czy tym, że nie stać ich na drogie ubrania. Porównują swoje życie z życiem innych, tych opływających w luksusach. Też chcą mieć własny jacht, wyspę, czy torebkę z krokodylej skóry. Patrzą na celebrytów i zazdroszczą im szczęścia. Czy słusznie? Możecie mi wierzyć, albo i nie… ale w życiu naprawdę nie liczą się rzeczy materialne i wasz status społeczny. Nie są to tylko puste słowa, ale poparte doświadczeniem. Dopiero w momencie kiedy stracicie wszystko co kochacie, stracicie najbliższych, rodzinę, miłość czy przyjaciół i zostaniecie sami, samotni i opuszczeni zrozumiecie co liczy się w życiu.
Bo co z tego, że masz własny dach na głową, skoro mieszkasz sam i nie masz komu ugotować obiadu, komu zrobić porannej kawy, O kogo zadbać w tych czterech ścianach? Co z tego, że masz sportowy samochód, skoro tylko ty nim jedziesz po skromne zakupy w ciągu tygodnia, albo na samotne wakacje, które tak naprawdę są tylko zmianą otoczenia, ale nie przynoszą tyle radości. Nie pokarzesz bowiem swoim ukochanym nowych miejsc, nie zabierzesz dzieci na przejażdżkę kolejką, albo nie pochlapiesz ich w morzu. Samotne chodzenie po górach, czy brzegiem plaży nie sprawi tyle radości, co wspólne spędzenie czasu z przyjaciółmi czy ukochanym, który chwyci za rękę i przytuli w promieniach zachodzącego słońca. Co z tego, że przyniesiesz nagrodę pieniężną za swoją dobrze wykonaną pracę, albo dostaniesz awans, skoro nie masz komu się tym pochwalić. Skoro nie zobaczysz i nie usłyszysz szczerych gratulacji. A pieniądze miast wydać na prezenty dla swoich rodziców, albo dzieci, wydasz na nowe ubrania, które sprawią Ci radość na dosłownie 30 minut. Co z tego, że masz willę z basenem i ogromnym ogrodem, skoro nie przyjmujesz w nim gości, a domowników nie ma. Zakwitną kwiaty w ogrodzie, pojawią się ptaki, ale tylko Ty je widzisz i nie masz z kim dzielić się swoim szczęściem. Właśnie… szczęściem?
Szczęśliwy człowiek to ten nie otoczony przez przedmioty, nie ten otoczony przez marzenia i pragnienia, nie ten posiadający, ale obdarowany. Jeśli są osoby które podarują Tobie swój czas, swoje smutki, refleksje i radości, dają Tobie swoją codzienność doceń to. Za jakiś czas może ich nie być. Pomyśl jak byłeś szczęśliwy kiedy Twoje dzieci cieszyły się z nowej zabawki, kiedy Twoi rodzice płakali na Twoim ślubie, albo jak zdałeś egzamin dyplomowy. Pomyśl o swoim rodzeństwie, które dokuczało Ci w młodości, o przyjaciołach którzy razem z Tobą śmiali się i żartowali. Przypomnij sobie swoją pierwszą randkę, pierwszy pocałunek i to jak z czułością dotykał Cię Twój ukochany czy ukochana. Pomyśl o tych chwilach kiedy naprawdę byłeś szczęśliwy. A teraz wyobraź sobie, że tego już nie ma i nigdy więcej nie będzie. Odczuwasz radość?
Tak zupełnie szczerze… myślę, że nawet wyobrażenie sobie, że tracisz to wszystko co jest nienamacalne, te wszystkie emocje i wspomnienia, nie sprawi, że to docenisz. Prawa jest taka, że dopóki nie odczujesz realnie, nie zrozumiesz w pełni. Możesz tylko wierzyć w czyjeś słowa, w czyjeś doświadczenia. Postaraj się z nich czerpać. I przestań martwić się, że masz kredyt na głowie. Zobacz, że obok Ciebie siedzi ukochana żona i dwójka waszych psów. Przestań martwić się remontem domu, skoro obok Ciebie jest syn i córka, który kochają Cię pomimo brudnej ściany. Nie pojedziesz za granicę w tym roku, bo jest pandemia? Nie ważne! Zobacz, przecież Twój mąż jest obok i ogląda z Tobą po raz setny Twoją ulubioną komedię.
Naprawdę zacznijmy żyć tak jakby jutra miało nie być, jakby jutro wszystko miało się skończyć. Prawa jest taka, że nie wiemy ile czasu zostało każdemu z nas. Więc przestań martwić się rzeczami, które nie mają znaczenia, a zacznij cieszyć się tym czego nie kupisz w sklepie.
Commenti