Cisza, niedomówienia, półsłówka, zdawkowe odpowiedzi, albo częściowe przemilczenie… jak to bardzo utrudnia życie, relacje, a nawet pracę. Nie powiesz wprost co Cię denerwuje. Wolisz przemilczeć, zamknąć w sobie to uczucie krzyku i frustracji. Nie powiesz wprost co czujesz. Wolisz powiedzieć coś tak by kogoś nie zranić, by nie sprawić przykrości, by nie zawieźć, by nie sprowokować… wolimy milczeć, niż wyjaśniać wiele spraw. Wolimy milczeć zamiast powiedzieć „NIE”, zamiast powiedzieć „TAK”, zamiast powiedzieć „CHCĘ/NIE CHCĘ”.
W imię czego tak robimy? Ze strachu? Ze zwykłego braku odwagi? Może po prostu w nas jest problem. Może sami nie potrafimy przyznać się do pewnych emocji, a może zwyczajnie je wypieramy. Czasem wymaga tego sytuacja… trudno jest powiedzieć komuś, że Cię denerwuje tym co robi, czy mówi. Czasem trudno jest kogoś zwyczajnie „opierniczyć”, czy po prostu wyrazić swoje zdanie… nie chcemy krzywdy innych, nie chcemy przesadzić z emocjami, nie chcemy przesadzić w słowach… one przecież ranią bardziej niż nóż. Trudno jest dobrać słowa oddające Twój gniew na współpracownika. Ciężko jest powiedzieć prosto w twarz osobie, która nas kocha, że my jej nie kochamy. Czasem trudno jest nam opowiedzieć komuś o smutku jaki czujemy w sercu, tak by zrozumiał, może poczuł w jakimś sensie, to co my. Ciężko jest opisać czym jest pomieszanie emocji, ich natłok i przebijanie się na pierwszą pozycję co rusz to innej emocji. Trudne jest bowiem nazywanie uczuć, na które nie ma nazwy, trudna jest walka z uczuciami i trudne jest ich tłumienie w danej chwili.
Jednak jeśli chcemy mieć zdrowe relacje z innymi ludźmi… mówmy. Nawet jeśli ciężko przechodzi nam to przez gardło, nawet jeśli trudno to opisać, nawet jeśli ktoś nas nie zrozumie, albo zrozumie opatrznie. Tłumaczmy i nie bójmy się powiedzieć tego co czujemy. Jeśli przemilczysz to nie pomożesz komuś zrozumieć swojego zachowania, nie oczyścisz relacji, nie zmienisz sytuacji, a nawet pogorszysz swoją…
Bądźmy odważni w mówieniu i okazywaniu uczuć… to trudna nauka, to trudna sztuka. I nie zrażaj się tym, że ktoś nie zrozumiał, że ktoś milczy, albo ucieka od odpowiedzi. Ty mów. Tobie będzie łatwiej i lżej. Pytaj, rozmawiaj i okazuj. Nawet jeśli na początku będzie to nieporadne, nieudane, okraszone porażką… ćwicz i się staraj. Mówienie bowiem tego co się czuje jest kluczem do zgody ze światem i samym sobą.
Comments