O wspomnieniach pisałam wiele. Wiele się też o nich mówi. Mówi się o tych złych wspomnieniach i o dobrych. Ale które z nich są którymi? Tak naprawdę zależy od nas samych. To my decydujemy co jest dla nas dobre, a co nie. A może to tak naprawdę nie zależy od nas?
Bolesne wspomnienia mogą zaważyć na całym naszym życiu i postępowaniu. Możemy doświadczyć załamania, depresji czy zwyczajnego smutku, że coś złego nas spotkało. Możemy zatapiać się w tym jeziorze bólu i cierpienia do tego stopnia, że w nim utoniemy i nie będziemy sami potrafili wypłynąć na powierzchnię. Możemy wtedy potrzebować pomocy, albo zwyczajnie "umrzemy", a złe wspomnienia zawładną tak naszym życiem, że nie będziemy potrafili ruszyć dalej i po prostu żyć.
Te bolesne wspomnienia mogą stać się jednak dla nas swoistą lekcją, przestrogą. Mogą być nauczką, z której wyniesiemy coś dobrego. Może się okazać, że wcale tak mocno nie bolą, jak powinny. Wychodzimy z nich silniejsi, bogatsi o jakieś doświadczenie i przekuwamy zło jakiego doświadczyliśmy w dobrą energię. Dostrzegamy coś dobrego w zdarzeniach, które były dla nas złe.
Mamy też wspomnienia wesołe i radosne. Te które napawają nadzieją, podnoszą nas na duchu i powodują, że dostajemy skrzydeł, kiedy tylko do nich wracamy. Pomagają nam w codziennym życiu przezwyciężyć chwile smutne, chwile zwątpienia. Myśl o nich może być miłym zakończeniem dnia, poprawiaczem humoru, nadzieją i siłą.
Najgorszy jest moment kiedy te miłe wspomnienia stają się bolesnymi. Kiedy myśl o tym co się wydarzyło przyprawia nas o cierpienie, ból, tęsknotę. Każda chwila która do niedawna była czymś wspaniałym nagle staje się przerażająco bolesna, staje się czymś złym. Możemy wtedy żałować, że cokolwiek się wydarzyło. Pragniemy zapomnieć wówczas o miłych chwilach, bowiem przesiąkają cierpieniem.
Nie jest łatwo zapomnieć żadnego ze wspomnień. Każde może mieć na innym etapie naszego życia, zupełnie inną rolę. Raz ból może stać się siłą, zaś niedawna siła może stać się naszą słabością i cierpieniem. Nie jesteśmy w stanie do końca decydować o tym jaką rolę będą nasze wspomnienia pełnić. Uzależnione jest to od innych osób, innych zdarzeń, a nawet od czasu jaki minął od momentu wystąpienia naszych wspomnień. Może się okazać, że niektóre z nich zanikną, a niektóre z nich będą pozbawione emocji. Część jednak będzie w naszym sercu i na każdym etapie naszego życia będzie wywoływała inne emocje. Trzeba nauczyć się z nimi żyć niezależnie od tego jak bardzo nas bolą i czy pierwotnie były bolesne, czy też radosne.
Kommentare