“Pink canopies and grass-stained knees Putting fireflies in a jar Getting home before it's dark Scotch-taping posters on my wall Rolling pixie sticks to smoke Couldn't wait 'till I was older”
Jak często wracamy do naszego okresu dzieciństwa. Do tej swoistej beztroski. Wracamy w myślach do biegania z kolegami i koleżankami po podwórku, zabawami w klasy czy chowanego, do muzyki z tamtych lat, z lat naszej młodości. Tęsknimy za zapachem tamtych czasów, za gotującym się obiadem babci, czy mamy w kuchni. Wspominamy jak w naszym małym pokoiku bawił się z nami nasz tata i jak mama kładła nas spać. Jak nie wolno nam było przebywać na dworze po 22:00, jak trzeba było wstać do szkoły, a mama czekała przy drzwiach wyjściowych z gotowym dla nas pierwszym śniadaniem. Pamiętamy te przerwy w szkole, kiedy był to najlepszy czas w niej spędzony i jak jednym przedmiotem jaki uwielbialiśmy był WF, bo nie trzeba było się uczyć.
Dzisiaj wspominamy to z łezką w oku, bo tamte dni już nie wrócą. Nie wróci beztroska, wolność tamtych chwil. Wspominamy, bo tak bardzo nam tego brakuje. A wtedy? Wtedy czekaliśmy, aż staniemy się dorośli… aż zaczniemy wracać do domu po północy, jak będziemy mogli w końcu wsiąść w samochód i pojechać gdzieś sami, jak będziemy mogli zapalić legalnie pierwszego papierosa i wypić pierwsze w swoim życiu piwo, czy wino. Czekaliśmy na pierwszą pracę i pierwszą wypłatę, by móc kupić za swoje pieniądze to na co mamy ochotę. Czekaliśmy na „wolność”, ale tak bardzo jej nie rozumieliśmy. Teraz wiemy, że „wolność” to poczucie obowiązku. To troska o innego człowieka, o swoją rodzinę. Wolność jakiej pragnęliśmy to nieustanna walka na rynku pracy, to liczenie każdej złotówki, to hierarchizacja naszych potrzeb względem potrzeb naszych najbliższych. To troska i miłość o naszą rodzinę… dorosłe życie…
Tak bardzo go pragnęliśmy będąc dziećmi, a teraz będąc dorosłymi z utęsknieniem wracamy do chwil naszego dzieciństwa. Dopiero teraz doceniamy to co było, a co już nie wróci. I choć mamy ogromną ochotę poczuć jeszcze raz tę dziecięcą radość, to wiemy, że obecnie to my możemy ją dać innym. A nasze dzieciństwo? Jeśli było właśnie takie, wspaniałe… wspominajmy i naprawdę czasem znajdźmy chwilę by znów poczuć się dzieckiem. Choć na maleńki moment… wrócić do zabawmy lalkami tak jak kiedyś, ale w zupełnie inny sposób.
Comments